10 Ocak 2013 Perşembe

Merhaba...


Merhaba,

Bundan sonra sizlerle burada beraber olacağız. 47 yaşındayım. Yaklaşık 28 senelik iş hayatım boyunca özel sektörde çalıştım. Oldukça yoğun iş hayatım oldu. Çocuğumu iyi yetiştirmek için senelerce yalnız başıma mücadele ettim. Birlikte yaşadığım 21 yaşındaki kızım okulunu bitirmiş ve iş hayatına başlamıştı. Tam artık kendime vakit ayırabileceğim ve kendim için yaşayacağım bir döneme girmiştim ki Meme CA hastası olduğumu öğrendim. Sizlerle bu süreçte hissettiklerimi, beni bu sürece taşıyan etkenleri ve sonrasını paylaşacağım. Hiç beklenmedik bir anda kapımı çalan bu hastalığın bana neler öğrettiğini, yaşamıma neler kattığını aktaracağım sizlere.

Öncelikle bu süreçte bana destek olan Kişisel Gelişim Eğitmenlerime, tüm dostlarıma, kızıma, asistanıma, Prf. Dr. Bahadır Güllüoğlu 'na ve Uzm. Dr. M.Ümit Uğurlu ' ya sevgi, saygı ve teşekkürlerimi sunarım.

Aslında geri dönüp baktığımda çok kısa bir sürede biyopsi, teşhis, ameliyat, kemoterapi ve radyoterapi süreçlerini aştığımı görüyorum. Hayattan hiç kopmadan, çalışmaya devam ederek, kendime süreci kolay kılarak nasıl yaşadığımı, duygusal iniş çıkışlarımı süspanse eden yoğun sevgiyi ve enerjiyi paylaşacağım sizlerle. Size vereceğim ilk sır sakın KORKMAYIN...

1 yorum:

  1. Merhaba Gülçin Hanım;
    Bu hastalığı yenmiş olmanız hayata yeniden başlamanız için bir fırsat.Umarım yeni hayatınızda hiçbir anı ıskalamadan yaşarsınız :)Blokta yazmanızın bu durumda olan birçok insana umut vereceği kanaatindeyim.

    YanıtlaSil