Birkaç dakikada birkaç yıllık dostluk...

Tedavi olduğum süreçte Onkoloji' de sıra beklerken yaşlı bir çift ile tanıştım. F. teyze ile tanışmanız lazım. Eşine destek veren, moralini yüksek tutmak için çaba harcayan bir hanım. Eşinin rahatsızlığı metastas yaptığı için tekrar tedavi sürecine başlamışlardı. Yanıma gelip; oturduklarında birden konuşmaya başladık. Hani çok eski dost gibi hissedersiniz ya bazı insanları.... Eşi tembih ediyormuş. ' sor bakalım doktora, ne kadar daha yaşayacağım' diye. F. teyze de bu duruma çok içlenmişti, üzülmüştü.... eşini bu fikirden vazgeçiremediği için de çaresiz hissediyordu kendini... Bana döndü ve dedi ki ' senin moralin çok iyi görünüyor. Hayatla barışık bir halin var. Eşim ise bana ne zaman öleceğini soruyor.' (Zaten az konuşurum !) Bu konuşma iyice yüreklendirdi beni ve eşine dönüp; samimi ve serzenişte bulunan bir ses tonu ile ' Ne o? Gitmeyi mi düşünüyorsunuz.? Daha çok işimiz var bizim. Çocuklarınız yok mu sizin? Torunlarımızı göreceğiz daha. Torunların mürvetini göreceğiz. Kolay mı bırakıp; gitmek.. Bak nur yüzlü, yeşil gözlü, kaymak gibi eşini bırakıp da gidecek misin?. Eşini kimlere bırakacaksın.'   Esasında o anda aklıma gelen gerçek fikirlerim ile Türk erkeğinin damarına basacak cümleleri bir araya getirerek yaşlı amcayı hareketlendirmekti amacım.

Amca bir anda hareketlendi ve ' Görmek istemez miyim. Çok yoruldum. Eşim den Allah razı olsun. Evimiz çok uzak. O' da çok yoruldu.....' (başladı anlatmaya )   'Bir kızım bir oğlum var. Kızım nişanlıydı. Düğüne birkaç gün kala aniden hastalandı. Hastaneye kaldırdık. Ameliyata alındı. Nişanlısı daha hastanedeyken terk etti. Kızım yıkıldı. Zaten finans açısından zorlanıyordum. İflas ettim. Çocuklarım borçlarımı üstlendi. Ben herkese yük oluyorum.... ' diye anlatmaya başladı .... az sonra ölecekmiş gibi duran yaşlı amcada, hayat belirtileri oluşmuştu.

Sohbetin sonunda telefon numaramı istediler. Yaşlı amca ölmekten vazgeçtiği için eşi çok etkilenmişti ve benimle irtibatı koparmak istemiyordu. Ara sıra birbirimizi arıyoruz. .

Dün aradım yaşlı çifti ve mutlu haberi aldım. Tedavi bitmiş. Değerleri çok iyi çıkmış. Yaşlı amca iyileşmiş. Artık sadece ayda bir kontrol için gideceklermiş hastaneye...

Yaptığım çalışmalardan bahsettiğimde,  F. Teyze benden rica etti ve ‘ Hasta yakınları için de bir şeyler yap. Bu süreç bizim için de çok zor. ‘ dedi.

Unutmayın.... Kanser bir travmadır ve bu travma hasta kadar hasta yakınlarını da etkilemektedir. Bana bu süreçte dostlarımın uyguladığı reçeteden bahsetmek istiyorum size...

Sevgiyle kuşatın ve etrafında kocaman bir sevgi yumağı oluşturun, yalnız olmadıklarını her hareketiniz ile hissettirin, hasta muamelesi yapmayın ama gerçekçi olun, hastalığına uygun araştırmalar yaparak; süreci paylaştığınızı hissettirin, morali yüksek tutacak ama yormayacak yaşam tarzını destekleyin, çağırmasını beklemeden her zaman yanında olduğunuzu hissettirin, sonuçlara yürekten sevinin ve başarıyı paylaşın, abartmadan ama tüm sevgi ve inancınızla yanında olun....

Sevgiyle ve sağlıkla kalın....