İKİ HASTA…. İKİ ZİYARET …..  ve TRAVMA….

15 Mart’ ta  biri İstanbul’ da biri Kandıra’ da olan dostlarımın yanında olmak için iki hastane ve iki destek ziyaretinde bulundum. İki dostumdan biri meme biyopsi oldu. Biri de nükseden rahatsızlığı için (tekrar ve ölçüsü arttırılarak yüklenen) kortizon tedavisi aldı

Ertesi günü kendimi iyi hissetmemeye başladım. Grip desem değil, nezle hiç değil.... Bedenimi iyi tanıdığım için bu hislerin fiziksel bir etkenden olmadığını  biliyordum.  Kanser tanısından, önleyici tedavi bitene kadar aylarca o kadar çok ilaç yüklenmişti ki vücuduma…. grip, üşütme gibi sebeplerle ilaç almıyorum artık... kendimce vücudumu koruma altına aldım.... Kendimi bildim bileli ilaç içmeyi sevmedim ve portakal suyu benim baş ilacım oldu.... Çok zorda kalırsam bir antibiyotik var onu alırdım.... şimdi onu da içmiyorum....  

Bir türlü anlayamıyordum bana ne olduğunu... Portakal suyunu içer içmez hemen hissederdim etkisini... Seneler önce kodlamıştım kendimi ' Portakal suyu benim en büyük ilacım. İçer içmez iyileşirim. ' diye ve senelerce işe yaramıştı. Fakat bir türlü toparlanamıyordum...

Akşama doğru Kişisel Gelişim Eğitmenim Ayça Tan Ulusoy’ u aradım. Konuşmasından birkaç kelimeyi aktarıyorum size '' .....yaşadığın travmanın izleri sebebi ile ...... az buz şey yaşamadın...... Bugün yaptığın ziyaretler, yaşadığın travmanın yarattığı derin izleri tetikledi......... '' Evet, işte gerçek !!!

Travma kelimesi 6 harften oluşuyor... Sadece 6 harf ama izleri kaç harf bilmiyorum... Ömrümün sonuna kadar saygı ve sevgiyle önlerinde eğileceğim dostlarım tarafından desteklenmiştim... 2008 yılının Şubat ayından beri Kişisel Gelişim Çalışmaları yapıyordum. Gerekli pozitif enerjiye de sahiptim. Mart 2012 de tanı konduğunda meme kanseri teşhisi benim gerçeğimdi ve yendim. Travmanın yarattığı izler ise başka bir gerçeğim... Sadece kanser' in yarattığı travma izleri olsa o kadar problem olmayabilirdi belki... Kanserin yanı sıra oluşan şartlardan ve korkularınızdan dolayı oluşan travmaların izleri.... Akraba zannettiğiniz ya da arkadaş zannettiğiniz kişilerin yarattığı travma !!!  Belki de en derin travmam bu.... Hala ne zaman düşünmeye başlasam, yazsam veya konuşsam... hıçkıra hıçkıra ağlamamın önüne geçemediğim bir travma...

Sağlıkla ve sevgiyle kalın….